هدف از این مقاله بررسی ویژگی های فیزیکی، فواید سلامتی، خواص تغذیه ای و آنتی اکسیدانی آلو است.
با توجه به انواع شناخته شده آلو بخارا، تعجب آور نیست که این آلو دارای میراث و مکان های مختلف در سراسر جهان است.
عمل کشت از دوران ماقبل تاریخ انجام شده است، شاید طولانی تر از هر نوع میوه ای به جز سیب.
اولین داده های شناخته شده آلو می گوید که آلو منشاء چین، 470 سال قبل از میلاد است.
تصور می‌شود که آلوهای اروپایی حدود دو هزار سال پیش کشف شده‌اند که منشأ آن در نواحی نزدیک اروپای شرقی یا آسیای غربی است.
در دوران روم باستان، 300 نوع آلو اروپایی ذکر شده است.
زائران آلوهای اروپایی را در قرن هفدهم به آمریکا معرفی کردند.
آلوهای ژاپنی در واقع از چین به جای ژاپن منشا گرفته اند.
200-400 سال پیش به ژاپن معرفی شد [7] و از آنجا در سراسر جهان منتشر شد.
آلو ممکن است یکی از اولین میوه هایی باشد که توسط انسان اهلی شده است.
بقایای آلو در محوطه های باستانی عصر نوسنگی به همراه زیتون، انگور و انجیر یافت شده است.
امروزه آلو در تمام کشورهای آب و هوای معتدل دنیا کشت می شود.
اروپا ابتدا آلوی اروپایی (Prunusdomestica) را پرورش داد، آمریکا ابتدا آلوی آمریکایی (Prunus Americana) را پرورش داد، آسیای جنوبی آلوی گیلاس (Prunuscerasifera) را کشت، و آسیای غربی آلو دامسون (Prunussalicina) را پرورش داد.
ویژگی های آلو:
آلو میوه ای از زیرجنس Prunus از تیره Prunus است.
واینبرگر، (1975) نزدیک به 2000 گونه را در جنس prunus گزارش کرد
آنها در طیف گسترده ای از اندازه ها و رنگ ها مانند گوشت زرد، سفید، سبز یا قرمز هستند.
میوه ام ممکن است یک پوشش سفید گرد و غباری داشته باشد که به آنها ظاهری آبکی می دهد [8] (جدول 1).
آلو دارای فراوانی ترکیبات زیست فعال مانند اسیدهای فنولیک، آنتوسیانین ها، کاروتنوئیدها، مواد معدنی و پکتین ها است.
برای چندین دهه، آلو در طب هندی به عنوان جزئی از داروهای طبیعی مورد استفاده در موارد لکوره، قاعدگی نامنظم و سقط جنین مورد استفاده قرار گرفته است [9].
مواد مغذی موجود در آلو، ارزش غذایی و طعم آلو را تعیین می کند [10].
