این تغییرات در لباس‌های کودکان بر لباس‌های زنانه تأثیر گذاشت – لباس‌های شیک موسلین که توسط زنان شیک پوش دهه‌های 1780 و 1790 می‌پوشیدند، به‌طور چشمگیری شبیه به لباس‌هایی هستند که کودکان خردسال از اواسط قرن می‌پوشیدند.
با این حال، توسعه لباس‌های زنانه پیچیده‌تر از لباس‌هایی است که صرفاً نسخه بزرگسالان لباس‌های کودکانه هستند.
با شروع دهه 1770، حرکتی عمومی از پارچه های براده سفت به سمت پارچه های ابریشمی و نخی نرم تر در لباس های زنانه وجود داشت، روندی که با علاقه شدید به لباس دوران باستان کلاسیک در دهه های 1780 و 1790 همگرا شد.
لباس نوزادی دخترانه تابستانی، با لهجه‌های کمری که ظاهری با کمر بالا می‌دهد، مدلی مناسب برای زنان در توسعه مدهای نئوکلاسیک ارائه می‌کند.
تا سال 1800، زنان، دختران و پسران نوپا، همگی لباس‌هایی با مدل کمر بلند می‌پوشیدند که از ابریشم و پنبه سبک وزن ساخته شده بود.
کت و شلوار اسکلت برای پسران
نوع جدیدی از لباس های انتقالی که به طور خاص برای پسران کوچک بین سنین سه تا هفت سال طراحی شده بود، از سال 1780 شروع به پوشیدن کرد.
روی یک ژاکت کوتاه که روی یک پیراهن پوشیده شده است که یقه‌ای گشاد با لبه‌های رگبار دارد.
شلوارهایی که از لباس‌های طبقه پایین‌تر و نظامی می‌آمدند، کت و شلوارهای اسکلتی را به عنوان لباس مردانه شناسایی می‌کردند، اما در عین حال آن‌ها را از کت و شلوارهایی با شلوارهای بلند تا زانو که پسران و مردان بزرگ‌تر می‌پوشیدند، متمایز می‌کرد.
در اوایل دهه 1800، حتی پس از اینکه شلوار به عنوان انتخاب مد روز جایگزین شلوار شلوار شد، کت و شلوارهای اسکلت مانند کت و شلوار، بر خلاف کت و شلوارهای مردانه، همچنان به عنوان لباس متمایز برای پسران جوان ادامه داشت.
نوزادان با کت و شلوار و کودکان نوپا با کت و شلوار، پسران کوچک با کت و شلوارهای اسکلت، و پسران بزرگ‌تری که تا اوایل نوجوانی خود پیراهن‌های یقه‌دار می‌پوشیدند، نشانگر نگرش جدیدی بود که دوران کودکی را برای پسران گسترش داد و آن را به سه مرحله مجزای نوزادی، پسری و پسری تقسیم کرد.
