با توسعه NGS، بسیاری از مطالعات مجدد در حال انجام است.
این مجموعه داده های توالی گسترش یافته به طور گسترده برای کشف منشاء، تاریخچه اهلی شدن و فرآیندهای تکاملی محصولات مختلف میوه از جمله هلو [25]، انگور [26] و سیب [27] استفاده شده است.
اخیراً، 113 عضویت نماینده Pyrus در سراسر جهان مجدداً مورد بررسی قرار گرفتند.
این مطالعه منجر به پیشنهاد یک پارادایم جدید برای پراکندگی و اهلی کردن ژرم پلاسم گلابی گرگان شد.
در این پارادایم، پیشنهاد شد که گلابی های آسیایی و اروپایی فعلی از منطقه جنوب شرقی چین سرچشمه گرفته، به آسیای مرکزی گسترش یافته و سپس در سراسر آسیا و اروپا پراکنده شده اند.
بنابراین، هر یک از گلابی های آسیایی و اروپایی کشت شده به طور مستقل در مناطق محلی اهلی شدند.
به دلیل چنین رویدادهای اهلی‌سازی مستقل، گلابی‌های آسیایی و اروپایی تحت فشارهای انتخاب متفاوتی قرار گرفتند تا ظاهر میوه و ترجیحات طعمی جمعیت‌های مختلف انسانی را برآورده کنند.
به طور کلی، گلابی آسیایی میوه‌ای گرد شکل با ویژگی‌های قابل‌توجهی دارد، از جمله گوشت ترد، محتوای سلول‌های سنگی بالا، اسیدیته کم، حداقل عطر، شکر بالا و طعم ملایم، در حالی که گلابی اروپایی با میوه‌ای به شکل پیری‌فرم معمولی و صاف مشخص می‌شود.
گوشت، سلول های سنگی کم، گوشت نرم، عطر قوی و طعم قوی.
در سطح ژنومی، در مجموع 9.29 مگابایت از ژنوم، حاوی 857 ژن، برای حامل امضای انتخابی در گلابی آسیایی شناسایی شد، در حالی که در مجموع 5.35 مگابایت از مناطق ژنومی، حاوی 248 ژن، برای حامل مناطق امضای انتخابی در گلابی‌های آسیایی شناسایی شد.
با این حال، تنها 47 ژن مشترک بین دو نوع گلابی یافت شد، که نشان می دهد این ژن ها در طول اهلی کردن گلابی های آسیایی و اروپایی انتخاب شده اند.
این یافته ها از این فرضیه حمایت می کند که گلابی آسیایی و گلابی اروپایی به طور مستقل در مناطق مختلف اهلی شده اند.
