قالی های اردبیل نیز نشان دهنده ثروت و باروری بهشت است.
با حضور انبوه ذرات مشخص شده است، این تعدد ترکیبی را اجرا می کند که در آن هر جزئیات در رابطه با جزئیات دیگر تعریف می شود.
هنرمند ایرانی بدون توقف بر یک عنصر، آرزو دارد که پدیده ها را در مجموع به تصویر بکشد.
این روند به ویژه در هنر فرش و روفرشی 12 متری سرمه ای که هنر وسعت هستی تلقی می شود، که زندگی دائماً تجدید شده در آن متولد می شود، منعکس شده است.
این تراکم و این کثرت عناصر به یک تصور عرفانی از جهان، یعنی وحدت در کثرت (کسرت در وحدت) می پیوندد و در پی پیوند با امر نامرئی است.
چشم‌انداز در اینجا به مظهر آنچه هوسرل قصد عملیاتی می‌نامد تبدیل می‌شود، «آن چیزی که وحدت طبیعی و پیش‌فرضای جهان و زندگی ما را ایجاد می‌کند، که در آرزوها، ارزیابی‌های ما، چشم‌انداز ما آشکارتر از دانش عینی ظاهر می‌شود.
و متنی را فراهم می کند که دانش ما به دنبال ترجمه آن به زبان دقیق است.
در واقع این مقدمه ای است برای جهانی که در آن همه چیز در همان زمان پنهان می شود که خود را در برابر نگاه آشکار می کند.
در افق درونی و بیرونی اشیا یا مناظر نوعی هم‌حضور یا هم‌زیستی وجود دارد که در فضا و زمان گره خورده است.
این گونه است که نگاه و منظره با هم متحد می شوند بدون اینکه چیزی بتواند آنها را از هم جدا کند.
