آنها در بیش از 60 کشور در سراسر جهان کشت می شوند. تنها بخش کوچکی از قارچ صدفی رنگی که توسط انسان استفاده می شود در حال حاضر رشد کرده و به صورت تجاری به بازار عرضه می شود. در گذشته، اروپایی ها تنها کسانی نبودند که قارچ می خوردند. از دوره نوسنگی، قارچ ها برای اهداف دارویی مورد استفاده قرار گرفته اند.
قارچ Piptoporus betulinus که دارای خواص ضد باکتریایی است و به عنوان یک قاتل انگل طبیعی عمل می کند (Kemami Wanguna et al., 2004; Pleszczyska et al., 2016) در جعبه داروی قدیمی ترین مومیایی انسان جهان که قدمت آن به 4000 سال می رسد، کشف شد.
سال ها. قارچ ها در هیروگلیف مصری به عنوان گیاه جاودانگی، معروف به “پسران خدایان” به تصویر کشیده شده اند که با صاعقه به زمین آورده شده و فقط توسط اشراف و فراعنه مصرف می شود. قارچ های مقدس معروف به “غذای خدایان” نیز توسط آزتک ها در طی مراسم مذهبی خورده می شد.
قارچ‌های خاص، به‌ویژه قارچ‌های ریشی، در چین باستان به‌عنوان یک گیاه مقوی شناخته می‌شدند و به عموم مردم محدود می‌شدند. راهبان بودایی که از صومعه ای به صومعه دیگر سفر می کردند، دانشی را در مورد خواص درمانی قارچ خوراکی بسته بندی شده منتشر می کردند که آنها و کشیشان تائوئیست از آن در مراسم استفاده می کردند. گفته می شود بودا پس از خوردن یک قارچ سمی مرد!
این روانگردان اکنون به شکل امروزی در دسترس است. تصور می‌شود که وایکینگ‌ها قبل از نبرد از LSD (دی‌اتیل آمید اسید لیسرژیک) استفاده می‌کردند که حاوی قارچ‌های روانگردان است که می‌توانست منجر به حالت مبارزه بدی شود که آنها به آن معروف هستند. اروپایی ها ممکن است تا 6000 سال پیش از قارچ جادویی برای بهبود مناسک مذهبی استفاده کرده باشند.
بر اساس یک نقاشی غار در اسپانیا که ممکن است قارچ های توهم زا را به تصویر بکشد، این مورد است. نویسندگانی مانند پلینی، سنکا و دیوسکوریدس – نویسنده De Materia Medica – هم موافق و هم علیه قارچ صدفی صورتی به عنوان دارو در یونان و روم باستان استدلال کردند. معجون توهم زا Kykeon، یک نوشیدنی ارگوت جو و نعناع، توسط سقراط، افلاطون و دیگر نخبگان یونان باستان در طول جشنواره Eleusis که تولد، باززایی و بازگشت بهار را جشن می گرفت، مصرف کردند.
بهترین خط دفاعی ما در برابر بیماری، سیستم ایمنی سالم است، که همچنین کلید یک رویکرد مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه برای سلامت عمومی بلندمدت است. این قارچ ها به عنوان یک ابر غذای قوی تقویت کننده سیستم ایمنی در نظر گرفته می شوند (Valverde et al., 2015).
پلی ساکاریدها مانند بتا گلوکان ها، ریز مغذی ها، آنتی اکسیدان هایی مانند گلیکوپروتئین ها، تری ترپنوئیدها، فلاونوئیدها و ارگوسترول ها می توانند به ایجاد مقاومت طبیعی در برابر عفونت ها و سموم کمک کنند. آنها به طور گسترده ای به عنوان مکمل های غذایی از جمله قارچ در مراحل مختلف رشد استفاده می شدند. ویژگی های عملکردی قارچ سفید دکمه ای توسط ترکیبات زیست فعال آنها تعیین می شود.
برای مبارزه با بیماری‌های مزمن مرتبط با استرس اکسیداتیو، ترکیبات زیست فعال موجود در قارچ‌ها را می‌توان برای استفاده به عنوان مواد مغذی یا در وعده‌های غذایی کاربردی حذف و خالص کرد (Valverde et al., 2015). انواع قارچ های خوراکی وجود دارند که اثر درمانی دارند.
- منابع:
- تبلیغات:
