زرشک درختچه ای با شاخه های خاکستری و خاردار است که می تواند تا حدود 9 فوت رشد کند.
گل های زرد روشن بین ماه های آوریل و ژوئن شکوفا می شوند و در پاییز به دسته های تیره و آویزان توت های قرمز تبدیل می شوند.
از ریشه، پوست و انواع زرشک پفکی فله برای اهداف دارویی استفاده می شود.
این از چه چیزی ساخته شده است؟
ساقه، پوست ریشه و میوه زرشک حاوی آلکالوئیدهایی است که برجسته ترین آنها بربرین است.
مطالعات آزمایشگاهی در لوله‌های آزمایش و حیوانات نشان می‌دهد که بربرین دارای اثرات ضد میکروبی (کشنده باکتری‌ها و انگل‌ها)، ضد التهابی، کاهش فشار خون (کاهش فشار خون)، آرام‌بخش و ضد تشنج است.
بربرین همچنین ممکن است سیستم ایمنی را تحریک کند.
همچنین روی ماهیچه های صافی که روده ها را می پوشانند، عمل می کند.
این آخرین اثر ممکن است به بهبود هضم و کاهش درد دستگاه گوارش کمک کند.
فرم های موجود
زرشک به صورت کپسول، عصاره مایع، تنتور و به عنوان یک پماد موضعی موجود است.
از ریشه های خشک شده زرشک نیز می توان در چای استفاده کرد.
عصاره زرشک دارای 8 تا 12 درصد آلکالوئید (بربرین) استاندارد شده است.
چگونه آن را مصرف کنیم
اطفال
شواهد کافی برای تعیین دوز برای کودکان وجود ندارد.
برخی از دوزهای زرشک ممکن است برای کودکان خطرناک باشد، بنابراین فقط زیر نظر یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی واجد شرایط از زرشک در کودکان استفاده کنید.
بالغ
دوزها باید توسط ارائه دهنده شما تعیین شود.
زرشک را نباید برای مدت طولانی (بیش از یک هفته) بدون نظر پزشک مصرف کرد.
موارد احتیاط
استفاده از گیاهان یک رویکرد قدیمی برای تقویت بدن و درمان بیماری است.
با این حال، گیاهان می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و می توانند با گیاهان دیگر، مکمل ها یا داروها تداخل داشته باشند.
به این دلایل، شما باید گیاهان دارویی را با احتیاط و زیر نظر یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف کنید.
افرادی که از دوزهای معمولی و مناسب زرشک استفاده می کنند به طور کلی عوارض جانبی را گزارش نمی کنند.
مواردی از خونریزی بینی و استفراغ با دوزهای بسیار بالای این گیاه گزارش شده است.
در نوزادان، بربرین (یکی از اجزای تشکیل دهنده زرشک) ممکن است با عملکرد کبد تداخل داشته باشد و ممکن است زردی را بدتر کند.
زنان باردار نباید زرشک مصرف کنند زیرا ممکن است باعث انقباضات رحمی و سقط جنین شود.
