اگر تا به حال برای پیدا کردن جهت صحیح سیم و کابل نورافشان هنگام وصل کردن کابل USB به رایانه خود تلاش کرده اید، پس به خوبی با کابل های USB نوع A آشنا هستید.
این کابل‌های USB یکی از رایج‌ترین انواع کابل‌های کامپیوتری هستند، اگرچه کابل‌های USB-C، micro USB و حتی لایتنینگ نیز وجود دارند.
با این حال، تفاوت اصلی بین کابل USB-A و سایر کابل های USB در اندازه و هدف آن است.
در حالی که سایر کابل‌های USB عمدتاً برای اتصال دستگاه‌های کوچک مانند تبلت‌ها یا تلفن‌ها استفاده می‌شوند.
کابل‌های USB-A تقریباً برای هر دستگاه جانبی رایانه از جمله صفحه کلید، ماوس، هدست، درایو فلش، آداپتورهای بی‌سیم و هارد دیسک‌های خارجی ضروری هستند.
آنها یک شکل مسطح و مستطیلی دارند و باید در جهت صحیح وارد شوند در غیر این صورت کابل در درگاه USB قرار نمی گیرد.
کابل‌های USB-A برای اتصالات سیمی بین دستگاه‌های جانبی رایانه ضروری هستند و همچنین برای کنسول‌های بازی ویدیویی و تلویزیون استفاده می‌شوند.
به عنوان یکی از جدیدترین انواع کابل های USB موجود، کابل های USB-C قادر به انتقال داده های صوتی، تصویری و متنی هستند.
این کابل ها با شکل مستطیلی کوچک با انتهای گرد معمولاً برای تبلت ها، تلفن های هوشمند و سایر دستگاه های تلفن همراه استفاده می شوند.
کابل‌های USB-C فقط برای اتصال دستگاه به رایانه برای انتقال داده نیستند، بلکه می‌توانند برای شارژ دستگاه نیز مورد استفاده قرار گیرند.
باعث می‌شود کابل‌های USB-C گامی چشمگیر به جلو نسبت به انواع کابل‌های قدیمی‌تر که عملکرد محدودی داشتند، داشته باشند.
در واقع، این کابل‌های USB اکنون در لپ‌تاپ‌ها و کنسول‌های بازی ویدیویی استفاده می‌شوند و جایگزین کابل‌های کنترل‌کننده سنتی با این طراحی جدید نوآورانه شده‌اند.
قبل از استفاده، پورت‌های رایانه، تلفن هوشمند یا سایر دستگاه‌های خود را از نظر وجود درگاه USB-C بررسی کنید.
برخی از محصولات اپل دارای پورت های کابل لایتنینگ هستند در حالی که سایر محصولات اکنون از پورت USB-C استفاده می کنند.
