این مطالعه در مورد تهیه و توصیف یک بسته بندی فعال بر اساس کیسه های متشکل از یک سیستم نایلون بسته بندی / پلی اتیلن (PE) گزارش می دهد.
لایه پلی اتیلن با نانو هیبرید فعال از هیدروکسید دو لایه لایه ای (LDH) که روی آن سالیسیلات لنگر انداخته شده بود، به عنوان مولکول ضد میکروبی پر شد.
انتشار سالیسیلات متصل به LDH با آزاد شدن مولکول آزاد پراکنده در PE مقایسه شد و بسیار کندتر شد.
کارایی بسته بندی فعال برای مهار سودوموناس آئروژینوزا، اشریشیا کلی، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا تیفی موریوم و کمپیلوباکتر مورد ارزیابی قرار گرفت.
آزمایش‌های مهاجرت جهانی بر روی لایه فعال پلی‌اتیلن با استفاده از اتانول (50 درصد حجم/حجم) به‌عنوان شبیه‌ساز غذا، امکان استفاده از چنین نانوکامپوزیت فعالی
را برای تماس با مواد غذایی نشان داد که محدودیت‌های مهاجرت مطابق با محدودیت‌های تحمیلی از مقررات اتحادیه اروپا است.
شیر تازه در کیسه‌های فعال و کیسه‌های با لایه PE پر نشده، به عنوان شاهد بسته‌بندی شد.
کاهش pH به عنوان تابعی از زمان، به دلیل تولید اسید لاکتیک، در بسته بندی فعال بسیار کندتر شد.
تعداد کل باکتری ها (TBC) بر روی شیر، چه در بسته بندی فعال یا چه در گروه شاهد، تا 50 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد ارزیابی شد.
ماندگاری شیر با استفاده از مدل گومپرتز ارزیابی شد. افزایش ماندگاری شیر بسته بندی شده در کیسه های فعال از 6 روز به 10 روز نشان داده شد.
هنگامی که مخترع سوئیسی در سال 1917 حق اختراع خود را ثبت کرد، سلفون نام شرکت سازنده این فیلم شفاف را تعیین کرد، نامی که ناشی از انقباض بین اصطلاحات “سلولز” و “دیافان” (به معنی نیمه شفاف) است.
امروزه این واژه در اصطلاح رایج شده است و کاربرد آن را علاوه بر بسته بندی مواد غذایی، می توان در تولید نوارهای چسب یا غشاهای نیمه تراوا که در باتری ها یا در پزشکی استفاده می شود، یافت.
این اختراع از سال 2006 به عنوان کاغذ سیگار مورد استفاده قرار گرفته است.
اگر پیشرفت های خاصی مانند پلی پروپیلن اکنون در تلاش برای جایگزینی آن هستند، سلفون همچنان پرمصرف ترین فیلم محافظ مواد غذایی است.
