ساعتها را میتوان به ساعتهایی که از صفحه و عقربهها برای نشانهها استفاده میکنند و به عنوان مثال، نمادهای فازهای ماه، و دیجیتالی با استفاده از کریستال مایع یا نمایشگر LED برای نشاندهنده تقسیم میشوند .
در ساعت دیواری چوبی لوتوس معمولی، نشانه ها معمولاً شامل ساعت، دقیقه و ثانیه است. در برخی از ساعت ها و ساعت ها نیز از سیستم تقویمی برای نشان دادن روزهای هفته، تاریخ ها، فازهای ماه و غیره استفاده می شود. ساعت های تخصصی از مکانیسم هایی برای نشان دادن و ثبت زمان با دقت کسری از ثانیه استفاده می کنند.
با توجه به روش اندازه گیری یا نمایش زمان، ساعت ها را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:
بر اساس پدیده های طبیعی و پدیده های فیزیکی ساده:
- خورشیدی
- قمری
- آبدار
- ماسه ( ساعت شنی )
- آتش (شمع)
- ردیابی آن
بر اساس مکانیسم ها و پدیده های فیزیکی پیچیده تر:
- مکانیکی (گاهی اوقات یک ساعت اسکلتی است )
- تاب خوردن
- متعادل کردن
- برقی
- الکترونیکی
- کوارتز
- همگام شده توسط امواج رادیویی با ساعت مرجع ( DCF77 )
- اتمی
- تپاختر
تفکیک با در نظر گرفتن قالب نمایش زمان:
- آنالوگ
- دیجیتال
- دودویی
تقسیم با در نظر گرفتن نحوه نشان دادن زمان:
- اشاره گر
- دیود
- کریستال مایع
- فلپ (معمولا ورقه های پلاستیکی دارد، گاهی اوقات از آن استفاده می شود، به عنوان مثال در ایستگاه های قطار)
- طرح ریزی (پروژکتور کوچک زمان را نشان می دهد، به عنوان مثال روی دیوار یا سقف)
- صدا (پس از فشار دادن دکمه، زمان توسط سیستم صوتی تکرار کننده اعلام می شود یا از بلندگو صحبت می شود)
- لمسی (مثلاً ساعت مچی برای نابینایان)
ساختار اصلی ساعت شامل چهار بخش اصلی است:
- منابع درایو (مانند باتری با موتور ، فنر ، وزنه) که باعث می شود ساعت کار کند
- تنظیم کننده های راه رفتن (مانند آونگ ، تعادل ، مولد کوارتز ) که تکانه های دوره ای تولید می کنند
- شمارنده های چرخه (دنده های دندانی، توتالایزر) که پالس های تنظیم کننده را می شمارند.
- نشانگرها و دستگاه های سیگنال دهی (مانند نمایشگرها، عقربه های ساعت، دقیقه و ثانیه ، گونگ ها و جعبه های موسیقی) که کاربر را از گذر زمان مطلع می کند.