کودکان هنگام بازی با عروسک ها بیشتر از زمانی که با تبلت بازی می کنند، درباره افکار و احساسات یکدیگر صحبت می کنند، مفهومی که به زبان حالت داخلی (ISL) معروف است.
صحبت کردن در مورد احساسات دیگران به کودکان اجازه می دهد تا مهارت های ارتباطی را آموزش دهند تا در هنگام تعامل با مردم در دنیای واقعی از آنها استفاده کنند و به طور بالقوه می تواند تأثیرات مفیدی بر رشد عاطفی کلی کودکان داشته باشد.
اینها نتایج مطالعهای است که باربی و تیمی از دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه کاردیف از مطالعهای در مورد تأثیرات بازی با عروسکها بر رشد کوتاهمدت و بلندمدت کودکان بیرون آمدند.
در طول سال دوم مطالعه، محققان اهمیت آنچه کودکان در حین بازی با عروسک بافتنی رابین هود می گویند را تجزیه و تحلیل کردند.
آنها دریافتند که وقتی با عروسک ها به تنهایی بازی می کنند، گفتار آنها عمدتاً شامل افکار و احساسات دیگران می شود.
دکتر سارا گرسون، محقق، می گوید: زمانی که کودکان دنیاهای تخیلی و نقش بازی با عروسک ها را خلق می کنند، ابتدا با صدای بلند ارتباط برقرار می کنند و سپس پیام مربوط به افکار، عواطف و احساسات دیگران را درونی می کنند.
این میتواند اثرات مثبت پایداری بر روی کودکان داشته باشد، مانند پرورش سطوح بالاتر پردازش اجتماعی و عاطفی، و همچنین توسعه مهارتهای ارتباطی، مانند همدلی، که میتواند برای شروع و تقویت عادات مادامالعمر درونی شود.» در حین مشاهده کودکان (گروهی متشکل از پسران و دختران بین 4 تا 8 سال)، محققان متوجه افزایش فعالیت مغز در ناحیه شیار گیجگاهی فوقانی خلفی (pSTS) شدند، هر زمان که این کودکان طوری صحبت میکردند که انگار عروسکهایشان افکار و احساساتی دارند.
منطقه pSTS نقش اصلی را در توسعه مهارتهای پردازش اجتماعی و عاطفی ایفا میکند، و شواهد بیشتری از سال اول مطالعه نشان میدهد که حتی زمانی که کودکان به تنهایی با عروسکها بازی میکنند، میتوانند مهارتهای ارتباطی کلیدی مانند همدلی را توسعه دهند.
در این مطالعه از ابزارهای طیفسنجی نزدیک به مادون قرمز عملکردی با دقت بالا برای مشاهده فعالسازی مغز کودکان هنگام بازی با عروسکها و تبلتها، چه به تنهایی یا با شخص دیگر، استفاده شد.