نخل به ویژه خرمای نخل سبز دارای اهمیت مذهبی است و در چندین نوشته یهودی، مسیحی و اسلامی ذکر شده است. پیامبر اسلام فرمودند: روزه خود را با خوردن خرما که پاک کننده است، افطار کنید.
میوه خرما یکی از هفت میوه مقدس ذکر شده در تورات است. همچنین یکی از غذاهای اصلی مردم اسرائیل در دوران باستان است.
در تعطیلات سوکوت یا جشن خیمه ها، نخل خرما یکی از چهار گونه ای است که در نمازهای روزانه استفاده می شود.
ساقه یا ستون فقرات برگ خرما بلند و باریک است اما قوی است و می تواند وزن چندین مرد را تحمل کند.
آنها به عنوان تیرهای سقفی، شبکه‌ها، نرده‌ها، کف‌پوش برای کلبه‌های کوچک، چوب ماهیگیری، مبلمان ساده، جعبه‌ها و سوزاندن سوخت یا تبدیل به زغال چوب استفاده می‌شوند.
قسمت الیافی را به طناب تبدیل کرده و پایه را که پهن تر است می زنند و به صورت جارو دستی در می آورند.
برگها به عنوان یک کل به عنوان حصار، به عنوان پارتیشن در محوطه، به عنوان مواد سقف در ساخت خانه های گلی استفاده می شود و در سبدها و حصیر بافته می شود.
دسته های میوه خالی را خشک کرده و به عنوان جارو استفاده می کنند.
تنه خرما ممکن است در مقایسه با درختان معتدل یا گرمسیری قوی نباشد اما استحکام کششی بالایی دارد. از این رو، در ساخت پل های کانال کوچک، خانه ها و همچنین برای سوخت سوزانده می شود.
در کتاب مقدس، 42 اشاره به درخت خرما وجود دارد. یکشنبه نخل به یاد ورود باشکوه عیسی مسیح به اورشلیم جشن گرفته می شود.
جایی که مسیحیان با تکان دادن شاخه های خرما و پوشاندن مسیر با برگ های خرما به عیسی سلام کردند.
در اسلام به میوه خرما و درخت خرما در جای جای قرآن اشاره شده است. همچنین بیش از هر گیاه مثمر دیگری در قرآن ذکر شده است.
