ترزا تالین در آن زمان به عنوان یک نماد مد شناخته می شد. این او بود که در زمستان در نوبت 1799 و 1800، برای اجرا در اپرا با لباس پوره، با تونیک کوتاه و صندل با بند بنفش ظاهر شد که بعداً باعث ایجاد حس بسیار شد.
شایان ذکر است خانم ها این صندل انگشتی زنانه را روی پاهای برهنه می پوشیدند که انگشتان آن با انگشتر تزئین شده بود…
رگه دیگری از صندل ها به دهه 1930 می رسد. پس از آن بود که اولین پاشنه ها، بست های سگک، توری، بافته یا نقش های بریده شده، ساخته شده از چرم چند رنگ ظاهر شد.
سالواتوره فراگامو، طراح مد ایتالیایی، اولین نسخه آینده‌نگر این کفش را در سال 1938 طراحی کرد: صندل‌های طلایی بر روی یک پلت فرم بلند ساخته شده از چوب پنبه، پوشیده از جیر به رنگ‌های رنگین کمان.
یک سال پیش از آن، راجر ویویر و آندره پروجا صندل‌هایی را بر روی یک پلت فرم چوبی مواج و ضخیم طراحی کرده بودند که به شکلی مجسمه‌ای با تسمه‌های بوم در بالای آن قرار گرفته بود، که با شور و شوق توسط ووگ بریتانیا تبلیغ شد.
به این ترتیب صندل هایی متولد شدند که به دلیل فرم و موادی که از آن ساخته می شدند، بیشتر به اصطلاح به حساب می آمدند. “objet d` art” از کفش راحت برای فصل تابستان.
در طول جنگ جهانی دوم، صندل های زهی دست بافت کفشی بود که اکثر زنان در لهستان می پوشیدند، و پس از جنگ به یک عنصر معمولی در تابستان تبدیل شدند.
در حال حاضر صندل ها پاهای ما را از آوریل تا سپتامبر زینت می دهند. ما انتخابی از بیش از ده ها سبک مد روز داریم که برای دوستداران مدل های تخت و کمی اسپرت، و همچنین کفش های پاشنه بلند یا گوه های رنگارنگ و هنری ایده آل است.
صندل ها هر روز و همچنین در مهمانی های شبانه شیک ما را همراهی می کنند. تنها چیزی که برای ما باقی می ماند این است که راحت ترین و البته زیباترین را انتخاب کنیم ;).
