فوم سقفی همدان پلیمری را می توان تقریباً در همه جا به دلیل خواص مفید آنها در مقایسه با مواد مشابه یافت. احتمالاً مهم‌ترین دسته از فوم‌های پلیمری، فوم‌های پلی‌اورتان (PUF) هستند، زیرا چگالی کم و رسانایی حرارتی آنها همراه با خواص مکانیکی جالب آنها، آنها را به عایق‌های حرارتی و صوتی و همچنین مواد ساختاری و راحتی تبدیل می‌کند.
علیرغم گستره وسیعی از کاربردها، تولید PUF ها همچنان به شدت وابسته به نفت است، بنابراین این صنعت باید با مقررات سختگیرانه تر و مصرف کنندگان سختگیرانه سازگار شود.
از این نظر، مواد اولیه و فناوری های فرآیندی به خوبی تثبیت شده می توانند در آینده نزدیک با نقطه عطفی مواجه شوند، زیرا نیاز به استفاده از مواد خام تجدید پذیر و فناوری های فرآیندی جدید مانند چاپ سه بعدی (سه بعدی) است.
در این کار، جنبه‌های اساسی تولید PUFها بررسی می‌شود، چالش‌های جدیدی که انتظار می‌رود صنعت PUFs با توجه به روش‌های فرآیند در آینده نزدیک با آن مواجه شود، تشریح شده و برخی جایگزین‌ها نیز ارائه می‌شوند. سپس، استراتژی‌های بهبود پایداری PUFها، از جمله بازیافت، و افزایش خواص آنها مورد بحث قرار می‌گیرد.
موادی مانند فوم های پلاستیکی، پلاستیک های فوم دار، پلاستیک های سلولی یا فوم های پلیمری موادی هستند که از یک فاز جامد و یک فاز گاز تشکیل شده اند.
فوم های پلیمری می توانند سفت، انعطاف پذیر یا الاستومری باشند و می توانند از طیف گسترده ای از پلیمرها مانند پلی اورتان (PU)، پلی استایرن (PS)، پلی ایزوسیانورات (PIR)، پلی اتیلن (PE)، پلی پروپیلن (PP)، پلی تولید شوند.
(اتیلن-وینیل استات) (EVA)، لاستیک نیتریل (NBR)، پلی (وینیل کلرید) (PVC) یا سایر پلی الفین ها، تولید فوم در جهان هستند که توسط فوم های PU (PUFs) و به دنبال آن فوم های PS و PVC [2]. ، 3]. بازار جهانی فوم های پلیمری در سال 2015 بیش از 100 میلیارد دلار ارزش داشت، با فروش بیش از 22 میلیون تن و مصرف 25.3 میلیون تن تا سال 2019 پیش بینی می شود.
فوم های پلیمری از آنجایی که مواد سبک وزنی هستند که خواص آنها را می توان به راحتی تنظیم کرد، اولین انتخاب برای طیف گسترده ای از کاربردها مانند: بسته بندی، خودرو، الکترونیک، مبلمان، کفش، هوا فضا، اسباب بازی، تماس با مواد غذایی یا مصالح ساختمانی است.
PUF ها معمولاً در کاربردهای راحتی یا به عنوان مواد عایق حرارتی و صوتی استفاده می شوند، فوم های PS [8] معمولاً به عنوان بسته بندی مواد غذایی، مواد عایق حرارتی و صدا و فوم های PVC [9] معمولاً به عنوان حمل و نقل و ساخت و ساز استفاده می شوند. مواد.
اولین اورتان در سال 1849 توسط ورتز سنتز شد. پس از آن، در سال 1937، اتو بایر PU را از واکنش بین دیول پلی استر و دی ایزوسیانات سنتز کرد.
در واقع، این یک پیشرفت بزرگ در آن زمان بود، زیرا شامل یک کلاس جدید از واکنش پلیمریزاسیون به نام polyaddition بود که به عنوان پلیمریزاسیون مرحله ای نیز شناخته می شود. با این وجود، در ابتدا، این پلیمر بی فایده در نظر گرفته شد.
PU ها پلیمرهایی هستند که از واکنش بین گروه های OH (هیدروکسیل) یک پلی ال با گروه های NCO (گروه عاملی ایزوسیانات) یک ایزوسیانات تشکیل می شوند و این نام با پیوند یورتان حاصل شده همراه است.
این واکنش گرمازا است و منجر به تولید گروه‌های یورتان می‌شود که قبلاً توضیح داده شد و در طرح 1 نشان داده شد
